สปอล์ย Deadpool #3

DEADPOOL #3

Deadpool: …แล้วผีดิบ อับราฮัม ก็ยิงฉันกระจุยเลย หลังจากนั้นฉันก็ไปกระทืบ เท็ดดี้ รูสท์เวลท์ แล้วผี เบน แฟรงคลิน ก็เข้ามาช่วย ทีนี้เจ้าหน้าที่เพรสตันเลยบอกว่าเราควรจะมาที่นี่ , ทั้งหมดก็เท่าที่เล่าให้ฟังนี่ล่ะ

Ben: ไม่มีใครเห็นฉันเลยรึไง ? , แย่จุงเบย

Dr.Strange: อืม.. เข้าใจละ —- และฉันก็ยินดีจะบอกนายเหมือนกับคนอื่นๆที่เข้ามาเล่าอะไรๆให้ฉันฟังว่า.. “ไสหัวไปซะ”

Preston: เดี๋ยวสิหมอ ! ได้โปรดเถอะ บังเอิญว่าหมอผีบ้านี่ดันใช้มนต์ดำ เราเลยต้องของให้คุณช่วยน่ะสิ


Dr.Strange: ก็หวังว่าคงจะช่วยได้ล่ะนะ แต่ใครจะไปทำร้ายเพื่อนร่วมอาชีพกันลง ? หมอนั่นอีกไม่นานก็คงตายๆไปเองน่ะแหละ

Preston: ขอโทษทีนะ แต่เรื่องนี้ต้องขอให้คุณช่วยจริงๆ เพราะคุณเชี่ยวชาญในด้านนี้กว่าใคร

Dr.Strange: ถ้าพวกคุณมาขอความช่วยเหลือ ผมก็จะให้ความช่วยเหลือคุณซักนิดก่อนที่ หว่อง จะเตะคุณออกจากบ้านแล้วกัน

*แล้วหมอก็ฉายหนัง 3D

Dr.Strange: เอ๊ะ ! นั่นมัน Richard Nixon รึเปล่าน่ะ ?

Preston: ใช่แล้ว !

Deadpool: ทนไปกระทืบไอ้จ้อนมันไม่ไหวแล้ว ! โอ้ว.. หมอมันไม่สุภาพ ช่วยเซ็นเซอร์ให้ทีนะ

(ไม่ทันแล้วล่ะ – -; )

Deadpool: แหม.. ถ้าได้ขนาดนี้ เวลาผมไปตรวจภายในครั้งหน้าช่วยฉายภาพแบบนี้ทีได้มั้ย ??

Dr.Strange: คุณทำให้ผมสนใจขึ้นมาแล้วสิเจ้าหน้าที่เพรสตัน

Dr.Strange: ไอ้หมอนั่นกำลังเล่นกับไฟอยู่นะ แต่เพราะอะไรมันถึงทำแบบนั้นกันนะ

Preston: จากที่กัปตันอเมริกาได้สอบถามเบื้องต้น เห็นว่าเขาอยากจะให้ประเทศชาติกลับมาสงบสุขน่ะ

Deadpool: ถ้าไม่รู้เรื่องก็กลับไปอ่านตอนที่ 1 นะจ๊ะ ! ลิงค์นี้เลย

Deadpool #1 —- http://marvelthailandfan.wordpress.com/2012/11/08/deadpool-1-สปอยล์/

Ben: นายพูดกับฉันเหรอ ?

Deadpool: ไม่.. ฉันพูดกับเขาต่างหาก

Ben & Preston: ใครคือ ‘เขา’ ของนายกัน ?

Deadpool: ไม่ต้องสนใจน่า , อธิบายไปก็ยาว

Dr.Strange: เจ้าหน้าที่เพรสตัน จริงๆแล้วคุณถามได้ดีมาก แต่ถ้าจะให้อธิบายก็คงจะนาน

Preston: ทำไมล่ะ เขาผิดปรกติรึไง ?

Wong: ผมส่งพวกเขาออกไปได้รึยังครับ ?

Dr.Strange: คุณเป็นอะไรที่ประหลาดมากนะคุณวิลสัน

Deadpool: ฟังนะ ซิกฟรีด , นายแนะนำฉันมาสิว่าควรจะต้องทำยังไงบ้าง ? จะได้ตามไปเตะก้นมันได้ !

Dr.Strange: แต่มันไม่ง่ายเลยที่นายจะไปเตะก้นมันได้

Preston: แต่คุณก็สามารถส่งพวกประธานาธิบดีกลับไปได้ใช่ไหม ?

Dr.Strange: ต้องขอโทษด้วยนะ แต่หมอผีก็เหมือนกับ ‘นรก’ นั่นแหละ เป็นทางที่สามารถติดต่อกับคนตายได้ แต่ก็อาจจะอันตรายได้ เพราะยังไงมันก็เป็นเรื่องที่โง่เง่ามาก จากกรณีของหมอนี่เหมือนกับลักพาตัวใครซักคนมาแล้วดันพลาดโดนจับเข้าตะรางนั่นแหละ

Dr.Strange: ช่างน่าเสียดายตรงที่ว่า มันไม่มีทางที่จะตกลงกับพวกที่หมอนั่นคืนชีพมาได้ เพราะผีพวกนั้นถูกดึงขึ้นมาโดยที่ไม่มีจิดสำนึกของตัวเองคิดมาด้วย , เดี๋ยวฉันคงต้องลองเข้าฌาณหาพิกัดพวกนั้นดู

Wong: ทำใจให้สบายนะครับ ถ้าเขารู้พิกัดของพวกนั้นแล้ว เราก็จะวาร์ปไปที่นั่นทันทีเลย

Deadpool: ฉันจะทำใจให้สบายได้ไงล่ะเนี่ย ? นี่มันเหมือนห้องของลุงชาร์รอนเลยนะ !

ที่ชานเมือง ณ ร้านฟันเจ๋งแจ๋ว ของหมอ Rick

ในห้องนี้มี George Washington, Abraham Lincoln และ Gerald Ford

“ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน เราคงจะต้องหารือแผนกันใหม่..”

George: เราไม่เคยเข้าใจสำนวนภาษาที่นายพูดเลยนะ คุณลินคอล์น

*คาดว่าตาจอร์จคงมาทำฟันใหม่ แทนอันเก่าที่ไหม้ไปแล้ว

Lincoln: แม้ Ford จะไม่เห็นด้วยกับสิ่งนี้ แต่ผมก็เห็นด้วยกับความเห็นของ คุณ Reagan นะ

หมอริค: ผม.. ผมพร้อมแล้วครับ อย่าตีผมอีกนะ ((อยู่ๆ หมอก็โผล่มา))

Lincoln: มันจะไปได้สวยเลย เราแค่ต้อง..

(พูดไม่ทันจบก็ต้องโดนสวนมาว่า..)

Ford: ..ต้องไปหายานอวกาศมา !!

อั๊ก !!

Ford: ระวังหน่อยนะเจ้าโง่ ! // แผนของเรแกนน่ะมันเยี่ยมยุทธ เขาอยากจะไปอยู่ในอวกาศ แต่ประเทศนี่ดันไม่มีที่ฝึกบินซะงั้น

George: นี่แหละคือเหตุผลที่ข้าให้เจ้ามาที่นี่นะ ผู้วิเศษ !

Gorge: คงไม่คิดสินะว่าคืนชีพพวกข้าแล้วจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ?

Deadpool: เบ็น , ทำไมนายถึงไม่นิสัยโฉดเหมือน ปธน. พวกนั้นเลยล่ะ ?

Dr.Strange: ชู่วววว..

Ben: ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่เคยเป็น ปธน. แล้วฉันก็ไม่เคยไปสวรรค์ไงล่ะ ตายแล้วก็อยู่นี่ตลอด (เลยไม่มีใครเรียกให้คืนชีพ)

หมอผี: อ้าา.. *งึมงำ งึมงำ งึมงำ..

Dr.Strange: เจอแล้ว ! —- เราไปกันเถอะ ! / แล้วก็..คุณแฟลงคลิน..

Dr.Strange: เผมไม่ยังไม่ลืมนะว่าคุณแอบไปนอนกับแฟนผมน่ะ , ตามมาเองแล้วกัน !

((Note: เบ็นเคยนอนกับ Clea ในช่วง 70’s ลองหาดูนะครับ ))

Ben: โธ่, ทิ้งกันง่ายๆเลยเรอะ

*กลับมาทางร้านทำฟัน

Reagan: อย่าใช้คาถาหายตัวนะ ! เรายังต้องใช้แกพาเพื่อนเรากลับมาอีกหลายคน

หมอผี: อร๊ากกกกกก..

*จู่ๆ ก็มีเสียงคนนอกแทรกเข้ามา Deadpool กับหมอแปลกนั่นเอง !!

Deadpool: เฮ้ ! จอร์จ นี่กี่โมงกี่ยามแล้วฮะ ? —- ปวดฟันรึไงจ๊ะหนู !!

George: ตั้บ !! อย่าต่อยกันที่หน้าสิโว้ยยยย !

George: แค่ก ! แค่ก..

Dr.Strange: นี่ไม่ใช่ที่ของพวกคุณ จะยอมแพ้ซะดีๆ หรือจะต้องเจ็บตัวก่อน ?

Lincoln: ดินแดนแห่งนี้คือประเทศของเรา , เราจะฆ่าพวกมันทั้งหมด !

Preston: เดี๋ยวสิ , เราจะไม่ใช้ความรุนแรง

*แล้วตาจอร์จก็ดึงดาบออกมา

Deadpool: อู้ว.. —- ที่แม่หญิงนางนั้นพูดมันผิดนะ , เราคงต้องใช้ความรุนแรงซะแล้วล่ะ !!

Deadpool: จัดไปหนึ่งดอกนะเอ้บ ดอกที่ติดไว้คราวที่แล้วน่ะ !

Dr.Strange: ส่วนแก , เราไปคุยกันสองคน !

George: ม่ายยยย , อย่าเอามันไป !

Deadpool: โอ้.. หมอไปซะแล้ว

หมอผี: คุณเป็นใครกัน ? แล้วเราอยู่ที่ไหนเนี่ย ??

Dr.Strange: นายถามผิดคำถามแล้ว นายน่าจะถามตัวเองมากว่านะว่า ‘นี่ฉันทำอะไรลงไป? แล้วฉันควรจะแก้ไขมันยังไง? ‘ ดีกว่าไหม

Dr.Strange: นายมันช่าง.. สมองสุนัขปัญญากระบือจริงๆ ก่อนอื่นต้องคลายมนต์สะกดปลอกคอนายก่อน

อั้ก !! *หมอคงจะร่ายมนต์พลาด*

Wong: ไหวไหมครับ นายท่าน ?

Dr.Strange: ขอบใจมากหว่อง เดี๋ยวก็ดีเอง —- คืนชีพคนตาย คลายโซ่ตรวน หวนมนต์ดำ …

หมอผี: ฉันชื่อไมเคิล , นี่เราอยู่ในห้วงดาวเคราะห์จริงๆ หรือมันเป็นแค่มายากลล่ะเนี่ย ?

Dr.Strange: ภาพลวงตาน่ะ , มายากลมันเอาไว้หลีสาว —- แน่ล่ะ เราอยู่ในห้วงดาวเคราะห์ คนที่เจ๋งจริงเท่านั้นแหละถึงจะเข้ามาที่นี่ได้

หมอผี: แล้วนายจะไม่ทำร้ายฉันใช่มั้ย?

Dr.Strange: ไม่หรอก.. แต่จากประสบการณ์ของฉันพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่บางที่อาจจะได้ดังเพราะความโอหังของตัวเองล่ะนะ — เอาล่ะ , บอกมาได้แล้วว่านายทำยังไงถึงได้คืนชีพคนตายพวกนั้นได้ ?

*จากนั้นก็เกิดการย้อนอดีตไปถึงชีวิตสมัยเด็กของหมอผี

หมอผี: ” ตอนที่ฉันอยู่ ป.5 แฮมสเตอร์ของฉันก็ตาย ตอนนั้นฉันร้องไห้ทั้งวันเลย ถึงมันจะดูงี่เง่า แต่ “มานิมอล” เป็นของขวัญจากแม่.. ที่ตายไปเมื่อ 2 ปีก่อน พ่อของฉันก็พยายามที่จะเอามันไปฝัง แต่ฉันไม่ยอมห่างจากศพมันเลย ใรคืนนั้นเอง บางอย่างที่แสนวิเศษก็เกิดขึ้น มานิมอลฟื้นคืนชีพจากศพของมัน แล้วชีวิตปกติของฉันก็กลับคืนมา ในตอนนั้นเองฉันก็ได้แรงบันดาลใจ แล้วก็ทุ่มเทตัวเองให้กับเรื่องลี้ลับที่เกี่ยวกับชีวิตแล้วความตาย ”

Dr.Strange: อ้าว.. แล้วไม่ใช่ว่าปีนเขาไปเรียนกับฤๅษีตบะแก่กล้าประมาณนั้นรึไง ? แล้วนายไปเรียนคาถาจากที่ไหนล่ะ ?

ใช่แล้ว.. พอเรียนจบฉันก็ถูกเรียกตัวทันทีเลย

Dr.Strange: แล้วใครเรียกตัวนายไป ?

หมอผี: สัญลักษณ์นี่ยังไม่ชัดอีกเหรอ ? S.H.I.E.L.D. น่ะ

Dr.Strange: อุบร๊ะ ! คิดว่าไปซื้อเสื้อจากตลาดนัดนะเนี่ย !

ขณะเดียวกับ กลับมาทางฝั่ง Deadpool

ปัง ปัง ปัง !

Preston: นี่เจ้าหน้าที่เพรสตัน ต้องการกำลังเสริมที่นี่ด่วน !!

George: แล้วนี่มันกงการอะไรของเจ้าที่ต้องมาสู้กับข้า ? จะต่อสู้เพื่อประเทศรึ ? หรือเพื่อตัวเอง ? หรือทอง ? ข้าจะจ่ายให้เจ้าเยอะกว่าที่ได้อีกนะ

Deadpool: โอ่ย.. กะแล้วเชียว มิน่าล่ะหนังแกตายประเทศถึงได้จนขนาดนั้น

ถ้าแกไม่รู้จักตาย ! เราจะทำให้แกทนทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิต !!

Deadpool: อู้ว.. นายหายไปไหนมาล่ะเอ้บ? รู้ไหม? ทุกวันนี้ฉันก็ทรมานจะแย่แล้ว โดนแต่คนอื่นรังแกฟันดาบใส่ , เจ็บปวดชะมัด — หน้ากากมันไม่ได้มีไว้ปกปิดใบหน้าอย่างเดียวนะ มันเอาไว้ปกปิดความรู้สึกด้วย ! แย่จัง (เล่นบทโศก)

Deadpool: แล้วก็ ! อย่ามาขู่กันซะให้ยากเลย ทีแกยังปล่อยให้ตัวเองโดนฆ่าตายเลย แหม.. ปัง ปัง !

Lincoln: แกเสร็จฉันแน่ !!

Deadpool: เพรสตัน ! ระวังนะจ๊ะ.. (เอ้บกำลังจะพุ่งหลาวเดดพูล)

Preston: แล้วผู้หญิงอย่างฉันจะไปโหวตใครดีละเนี่ย ? โอ้ !

*แล้วเดดพูลก็พุ่งทะลุกระจกรถมา

Deadpool: เยยยยยยยยยยย้ !!

Ford: เธอรู้อะไรไหม ? ฉันคือ ปธน. คนเดียวที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้งนะ

Preston: แอ่ค !

Deadpool: ก็แน่ล่ะ ถ้าต้องมาเลือกโหวตกันตอนนี้ ก็แย่พอดี ! หนีไปซะ !!

Preston: ขอบใจนะ ! —– แล้วฉันจพกลับมาพร้อมอาวุธ

Deadpool: ขอลาเต้ แก้วเกรนเดใส่เอสเปรซโซ่ 2 ช็อตด้วยจะดีมาก !

George: ปล่อยผู้หญิงไป อย่ามัวชักช้าไปมากกว่านี้เลย

Deadpool: อะไร ? ชักช้าอะไร ?

Lincoln: แล้วเราจะปลุกกองทัพของเรายังไง ไอ้อ้วนมันไปแล้วนะ ?

George: ฉันมีสมุดคาถาของมัน เราไม่ต้องพึ่งมันอีกแล้ว

*แล้วเดดพูลก็โดนอัดก็อบปี้*

Deadpool: เฮ้ , พวก ! นี่มันไม่ใช่วิธีการลดความอ้วนที่ถูกต้องนะ

Deadpool: ฉันรู้ว่าแกคิดอะไรอยู่ อยากจะแทงดาบผุๆนั่นมาที่ฉันใช่ไหมล่ะ ? แต่แทงมาก็ไม่ตายหรอกนะ เลิกคิดให้เหนื่อยเถอะ..

George: หุบปาก !! ปากแกน่ะมันรนหาที่

Deadpool: แอร๊ก ! แกก็รู้วิธีทำให้ฉันหยุดพูดได้นี่

Ford: และแล้วฟอร์ดกลับมาทำประตู (นี่คิดว่าตัวเองพากย์บอล)

Ford: เยี่ยมไปเลย ! ไอ้แม่ย้อ.. โอ้ย โอ้ย ! (เตะแรงไปเลยเจ็บเท้า)

Deadpool: เริ่มตกที่นั่งลำบากแล้วครับ ณ ตอนนี้ มาดูกันว่าเขาจะทำได้หรือไม่ ! (นี่ก็พากย์ไปกับเขาด้วย – -‘ )

George: เอ้บ , นายกับเจอรรี่เลิกเล่นได้แล้ว เราต้องรีบไป

ตึ่ง ! (แล้วรถก็ตกลงมา)

Deadpool: OnStar ครับ ! ผมประสบอุบัติเหตุ

(OnStar คือระบบที่ติดรถ ทำหน้าที่นำทางรวมถึงรักษาความปลอดภัยของตัวรถด้วย)

Deadpool: แล้วทำไม ฮ. ไม่ลงจอดซะทีล่ะนั่น ?

คนที่ขับ ฮ. ก็คือ คู่พ่อลูก John Adams (พ่อ) และ John Quincy Adams (ลูก)

John Adams:
เบรคคค ! ช้าหน่อยสิลูก , ลูกขับเร็วเกินไปแล้ว

John Quincy Adams: พ่ออย่าขี้ขลาดไปหน่อยเลย นิสัยชักจะเหมือนแม่ไปทุกวันแล้วนะ

Nixon: ฉันกลับมาที่นี่อีกครั้งแล้ว ขึ้นมาสิ ! —- เฮ้.. ฉันจำที่นี่ได้ มันคือ Watergate นี่..

Nixon: ที่นี่แหละที่ทุกอย่างพังไม่เป็นท่า !

Ford: พอเถอะน่า, ช่างมัน

Nixon: พวกนายไปกันก่อนเลย , ฉันมีธุระที่ต้องสะสางให้เสร็จ

Ford: งั้นก็ตามใจ ! ไปละนะ วุปปี้ ! —-

Ford: อุ่ย.. ใบ พัด !

ชแว้งง ! (โดนสับเละครับ – v -‘ )

Deadpool: หวังว่าเขาคงทำอนุสรณ์ให้กับ Gerry Ford ที่โดนฉับโง่ๆ แบบนั้นน่ะนะ

George: คุณนิกสัน กลับมาที่ ฮ. เดี๋ยวนี้ !

Lincoln: เขาไม่มาหรอก นี่ไงล่ะเหตุผลที่เราต้องวางแผนไว้ก่อนน่ะ —- เอาเครื่องขึ้นเลย

Deadpool: อ้าว.. หมอกลับมาพอดี !

Dr.Strange: เราพลาดอะไรไปรึเปล่าเนี่ย ?

Deadpool: ก็นะ.. ฉากเกอร์รี่ฟอร์ดน่ะเยี่ยมยุทธไปเลย เอ่อ..ช่างเหอะ พอดีได้ของที่ระรึกจากเพื่อนยุคโบราณของเราไว้ด้วยน่ะ

Dr.Strange: ไหนดูซิ

Deadpool: ขอบใจมากนะ ถึงฉันจะมี Healing Factor อยู่แต่นี่ก็เจ็ —- แอร๊ก !!!!

Dr.Strange: หว่อง , ฉันขออยู่เงียบๆคนเดียวก่อนนะ

Wong: ขอรับนายท่าน

Deadpool: โอ่ย.. จะเป็นลม การเอาใจใส่คนอื่นของหมอแปลกขอให้ 0 คะแนน ถ้าให้เป็นดาว จ้างให้ดาวเดียวก็ไม่ได้! สินค้าชิ้นนี้ไม่แนะนำเด็ดขาด !

Deadpool: รู้อะไรมั้ย ? หว่องฉันชอบดูแสดงโชว์เวทย์มนต์ล่ะ

Wong: ผมก็ไม่แปลกใจเลยครับที่คุณจะชอบแต่สิ่งที่ Dr. ทำมันไม่ใช่การแสดงนะครับ

Deadpool: จริงๆฉันก็ไม่ใช่พ่อมดอะไรเทือกนั้นหรอกนะ แต่ว่าฉันเคยเห็นผู้หญิงที่มีครึ่งตัวด้วยละ รู้ไหมว่าทำยังไงเธอถึงจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม ?

Wong: ขยะแขยงจัง..

หมอผีเคิล: เฮ้พวก ! นิกสันทำลายข้าวของไปทั่วแล้วนะ

Nixon: ฉันเกลียดที่นี่ที่สุดเลย ! (ว่าแล้วก็ทำลายข้าวของไป)

Deadpool: หลีกไปซิ ดับเบิลดอร์ (ล้อว่าไมเคิลเป็นดับเบิลดอร์ เพราะใช้เวทย์มนต์ได้)

Deadpool: ฉันล่ะเบื่อ ปธน. เต็มทนละ คิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นรึไง ? ยิ่งมาป่วนแบบนี้ล่ะก็ยิ่งไม่ชอบเลย —- เป็นไง ปวดหลังไหมเล่า ?

Nixon: ฟังนะอเมริกันเพื่อนยาก..

Nixon: ฉันเป็นคนแคนาดาโว้ยย !

Deadpool: เฮ้ย !

Nixon: ใครใช้ให้แกมาเสือกวะ !

(แล้วก็โยนเดดพูลลอยไปชะกระจกบ้านหลังหนึ่งจนแตก)

Deadpool: หวัดดีครับคุณยาย

Granny: ว๊ายยยย !

Granny: เธอไม่ใช่หลานฉันนี่ , เขาไม่เคยมาเยี่ยมฉันเลยซักครั้ง

Deadpool: ยายควรจะรีบวิ่งหนีไปให้เร็วเท่าที่ขาจะอำนวยเลยนะครับ

Nixon: แกคิดว่าแกตลกมากนักรึไงฮะ ?

Deadpool: อย่าใช้ความรุนแรงต่อหน้าคนชราสิ !

Nixon: ไหนดูซิว่าจะตลกต่อได้ไหม ? ถ้าตึกทั้งตึกถล่มทับแกน่ะ

Deadpool: การล่าผีนี่มันไม่ได้สนุกอย่างหนังเรื่องอะไรซักอย่างนั่นเลยนะ

Granny: เรื่อง Ghostbusters เรอะ ?

Deadpool: อย่าเยอะน่า

(แล้วเดดพูลก็เตะไปที่จุดสำคัญ)

Nixon: แก.. แก..ขี้โกง !!

Dr.Strange: บริการส่งของพิเศษจ้า

Dr.Strange: ดาบเล่มนี้ปลุกเสกแล้ว ใช้ฆ่าพวกผีนั่นได้

Deadpool: ทำไมเวลาพวกผู้วิเศษให้ขอวิเศษแล้วต้องเป็นชายในผ้าคลุมทุกทีเลย ทำไมไม่เป็นแม่สาวเซ็กซี่บ้าง ?

Deadpool: ฉันขอตั้งชื่อดาบเล่มนี้ว่า ดาบวิเศษ VITO

*เมื่อเสียบทะลุร่างของ.. ก็สลายไปอย่างรวดเร็ว

Nixon: ฉันจะกลับมาาาาาาาา… .. .

Dr.Strange: ดาบเล่มนี่จะสลายร่างของฝีพวกนั้นไปยังที่ๆมันควรอยู่ โอ้,แล้วก็ดาบส่วนมาเขาก็ตั้งชื่อเป็นชื่อผู้หญิงนะ

Deadpool: แล้วนายคิดว่า Nancy เป็นไงล่ะ ? ถูกใจไหม ?

Dr.Strange: มันไม่ใช่ประเด็นเฟ้ย — ฟังนะ นี่มันสำคัญมากฉันสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่ไม่ค่อยเข้าท่าเกี่ยวกับตัวนายในนิวยอร์คน่ะ

Deadpool: เป็นเรื่องที่ฉันไม่จ่ายทิปให้หว่องรึไง ?

*ซุบซิบ ซุบซิบ ซุบซฺบ*

Deadpool: อื้อ.. มันไม่ดีเลยแฮะ

Preston: มีอะไรรึเปล่า ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม ?

Deadpool: อ้อ , พอดีมันเป็นเรื่องส่วนตัวน่ะ นี่ถึงเวลาตรวจมะเร็งเต้านมประจำปีของฉันแล้วใช่ไหมหมอ ?

Preston: หมอผีคนนั้นให้ความร่วมมือดี เขาบอกว่าวอชิงตันจะปลุกกองทัพขึ้นมาถล่มเมืองนี้

Deadpool: อ้าว หมอ ? (ไปไหนซะล่ะ)

Deadpool: จะยังไงก็เหอะ ! ต้องข้ามศพฉันไปก่อน !

Deadpool: เป็นไงล่ะ , คำพูดนี้ฟังแล้วฮึกเหิมใช่ไหม ?!

Preston: เฮ้อ.. เราสิ้นหวังแล้ว

Deadpool: อ้าว.. ไม่ฮึกเหิมเรอะ?! งั้นโทษทีนะ

——– ตอนหน้า ! สิ้นหวังแล้ว !! ——–

TO BE CONTINUE.

จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป อย่าลืมติดตาม !