Amazing Spider-man #699

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าด็อคอ็อคและปีเตอร์สลับร่างกัน!

 

 

หมอผู้ชาย : เขาไม่ไหวแล้วนะ

หมอลิต้า : ไม่ ไม่มีทาง ช็อคเขาอีกที

หมอลิต้า : ดูชีพจรเข้าสิ

หมอผู้ชาย2 : พอแล้วลิต้า เขามีค่าให้คุณช่วยชีวิตรึไงกัน นี่ด็อคอ็อคนะ เขาเป็นคนที่ควรจะถูกเช็ดล้างออกไปจากโลกนี้ได้แล้ว

หมอลิต้า : จรรยาบรรณแพทย์น่ะลืมแล้วรึไง เราต้องช่วยชีวิตทุกคนไม่ว่าเขาจะเป็นใคร

หมอผู้ช้าย 2 : งั้นก็…ดี เพราะเขารอดแล้ว
เราช่วยเขาไว้

ลิต้าจ้องด็อคอ็อคอยู่พักหนึ่งก่อนจะถ่มน้ำลายใส่…โดยไม่รู้ว่านั้นคือไม่ใช่ด็อคอ็อค…

“สวัสดี ผม ปีเตอร์ พาร์กเกอร์ และผมจนปัญญาจริงๆที่จะออกไปจากไอ้ที่บ้าๆแห่งนี้”

 

“ที่นั้นคือ ร่างที่ใกล้สิ้นลมของศัตรูคู่อาฆาต”

“ที่ๆผมอยู่นี่ มันอยู่ในคุก ในเกาะแห่งหนึ่ง อยู่ใต้ดิน ใต้พื้นน้ำ มีระบบรักษาความปอดภัย และรอบข้างด้วยศัตรูตัวร้ายหน้าเก่าๆของผม”

“แต่ ทำไงล่ะ…”

“แกทำยังไงกันนะด็อค ทำไมฉันถึงกลายเป็นแบบนี้ แกทำบ้าอะไรกับฉัน!“

ด็อคอ็อค(ในร่างปีเตอร์ ต่อจากนี้จะเรียกว่าด็อคอ็อคละกันนะครับ) : ตอนนี้ ฉันคือปีเตอร์ พาร์กเกอร์ และฉันมีความทรงจำทุกอย่างของแก มันเต็มอยู่ในนี้ ในสมองนี่ ฉันรู้ทุกอย่างที่แกสั่งสมมา ฉันครอบครองชีวิตและทุกอย่างที่แกมี แต่แก แกคืออ็อตโต้ อ็อตเตเวียส แกเหลือเวลาหายใจนับนาทีได้เลยมั้ง

ด็อคอ็อค : แกจงอยู่ในร่างเส็งเคร็งที่เหมือนกับเครื่องจักรนั้นไปเถอะ ฉันจะไม่บอกความลับให้แกรู้หรอกนะ แกจะต้องตายทั้งๆที่แกไม่รู้อะไรเลย แกจะไม่มีวันได้รู้ทริ๊คสุดท้ายของฉันว่าฉันเอาแกไปอยู่ในนั้นได้ยังไง

“โอ้ว พระเจ้า มีอะไรแย่กว่าการที่กำลังจะตายอีกมั้ยนะ เขาออกไปจากที่นี่ เขาออกไปโดยมีใบหน้า ความรู้ พลังของฉันออกไปด้วย”

“ให้ตายสิ เขาจะทำอะไรบ้าง”

“เขาจะไปก่ออาชญากรรมบ้าๆโดยใช้ชื่อฉันกี่คดี ผู้คนจะสูญสิ้นศรัทธาในตัวฉัน ศรัทธาในฮีโร่ของพวกเขา อาจรวมไปถึงพวกอเวนเจอร์ส โอ…ไม่นะ พวกอเวนเจอร์ส”

“เขารู้รหัสลับทุกอย่างที่ต้องใช้ และพวกอเวนเจอร์สก็ไว้ใจฉันและไม่เคยสงสัย เขาจะเข้าตลบหลังพวกนั้นและ…”

“ลืมสไปเดอร์แมนหรือปีเตอร์ไปได้เลย เขาจะทำอะไรกับเพื่อนของฉัน กับคนรอบข้างฉัน”

MJ : จะทำอะไรน่ะปีเตอร์

ด็อคอ็อค : ทำในสิ่งที่ฉันอยากน่ะสิ

“ครอบครัวฉัน”

มีการวางยานอนหลับให้ป้าเมย์กับ เจย์ เจมมิสัน(พ่อของJJ แห่งDaily Bugle)ด้วย เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังครับ ว่าทำไมมันถึงวางยา

“ไม่ พอกันที คิดไปก็ไม่ช่วยอะไร โยนความคิดพวกนี้ออกไปจากหัวได้เลย ที่ต้องทำตอนนี้คือหาทางออก คิดซี้ปีเตอร์!“

 

“เดี๋ยวก่อน ถ้าเขาสามารถใช้อะไรในหัวฉันได้ ฉันก็ใช้มันได้เหมือนกัน ขอค้นหาหน่อยเถอะว่าเขาทำอย่างที่ทำกับฉันได้ยังไงกัน”

เมื่อปีเตอร์ค้นเข้าไปในความทรงจำของด็อคอ็อค เขากลับพบเจอแต่สิ่งแย่ๆ
และนั้นรวมถึงตอนป้าเมย์…ละไว้ในฐานที่เข้าใจครับ…(มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ด็อคอ็อคเคยเช่าห้องของป้าเมย์อยู่ แต่ที่มากกว่านั้นคือป้าเมย์ตกหลุมรักด็อคอ็อคถึงขนาดจะแต่งงานกันเลยทีเดียว! ยังดีที่สไปเดอร์แมนขัดขวางทัน และที่มันจะวางยาป้ามย์ก็เพื่อจะ…ไม่เอาไม่เล่าดีกว่า คิดกันเองเนอะ ฮ่าๆ)

“โธ่ว ขอความทรงจำที่ดี มีบ้างมั้ยนะ ขอหน่อยเถอะ!“

แล้วปีเตอร์ก็เจอสิ่งที่พอจะเป็นเบาะแสได้

เขาค้นความทรงจำเกี่ยวกับหุ่นอ็อตโต้บ็อทที่ด็อคอ็อคใช้ โดยใช้หมวกที่ใช้คลื่นสมองเป็นตัวแปรในการสั่งการ แต่ถูกสไปดี้ชิงไปใช้พลิกสถานการณ์หลายครั้ง ทั้งตอนสไปเดอร์ไอส์แลนด์ หรือดัดแปลงให้เป็นหมวกของตัวเองในเอนท์ออฟดิเอิร์ธ แล้วเขาก็รู้ความจริง

“ไม่ๆ ไม่ไหวแล้ว แต่ล่ะครั้งที่ฉันใช้เทคโนโลยีของเขามันเท่ากับว่ายื่นสิทธิ์ให้เข้าแทรกแซงร่างกายของฉันมากขึ้น”

ปีเตอร์ : นั้นล่ะพีท

“ทำไมแกถึงโง่อย่างงี้นะ!“

 

 

 

 

 

ที่แท้ดร.อ็อคโตปุสก็สร้างอ็อตโต้บ้อทขึ้นมาในคุก โดยมีข้อมูลสมองของปีเตอร์ที่วิเคราะห์จากการที่ปีเตอร์นำเทคโนโลยีของด็อคอ็อคไปใช้
แล้วให้มันออกจากคุก เดินทางไปถึงแมนฮัตตันที่ปีเตอร์อยู่

ปีเตอร์ย้อนความทรงจำไปตอนเล่มที่647 ตอนที่สู้กับฮ็อปก็อปลิน

“อ็อตโตบ็อทเล็งโจมตีโดยที่สไปเดอร์เซนท์ไม่ทำงาน ฉันมองข้ามมันไปอย่างสิ้นเชิง”

“นั้นคือสิ่งที่มันทำ มีบางอย่างแทรกแซงสมองของฉันและเขียนมันใหม่(สรุปคือ คลื่นสมองของปีเตอร์โดนด็อคอ็อคศึกษา แล้วทำการสลับ)”

“แกผลักดันฉันมาอยู่ในร่างเน่าๆของแก”

“ดี งั้นฉันขอเดาว่า อะไรที่แกทำได้อ็อตโต้ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน”

“เอาละฉันจะใช้ไอก้อนเนื้อที่อยู่ในกะโหลกของแกสั่งการหุ่นกระป๋องนั้น ยู้ฮู! มันต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งล่ะ”

“เจอแล้ว ฉันเจอแกแล้วเพื่อน มันอยู่ไม่ไกลจากตรงที่มันโจมตีฉันมากนัก เอาล่ะ ลุกขึ้นมาไอ้หนู”

อ็อตโตบ็อท(เสียงของด็อคอ็อคซึ่งก็คือปีเตอร์) : ใช่ ฉันทำได้แล้ว! เฮ้ มันสามารถส่งเสียงของฉันออกไปได้ด้วย เอาล่ะ ต้องหาพวกอเวนเจอร์สสักคนหรือใครก็ได้ที่พอช่วยฉันได้ เฮ้ มีใครอยู่ตรงนั้นมั้ย

…: อ็อตเตเวียส นั้นแกเหรอ….

ปีเตอร์ : นั้นใครน่ะ

ริซาร์ท : ฉันริซาร์ท อยู่ห้องขังข้างๆแก ได้ข่าวว่าแกใกล้ตายแล้วหนิ

ริซาร์ท : ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ฉันจะบอกความลับของฉันให้ฟัง ยังไม่มีใครรู้มาก่อน

ริซาร์ท : ตอนนี้สติของฉันอยู่ในร่างขอริซาร์ทแล้ว ตอนนี้ฉันคืออสูรกายที่มีจิตใจเป็นเคิร์ท คอนเนอร์ส

ปีเตอร์ : หา? ว่าไงนะ ฉัน…ฉันไม่เข้าใจ

ริซาร์ท : ฉันกำลังชดใช้ความผิดที่ฉันก่อ ฉันสมควรได้รับสิ่งนี้ ได้อยู่ในคุกนี่
เฮ้อ…รู้สึกดีแฮะที่ได้บอกใครสักคนแม้จะรู้ว่าคนๆนั้นกำลังจะตายน่ะนะ

ปีเตอร์ : ทำไมนายไม่บอกใครสักคนล่ะ นายควรจะ…

“ฉันไปหาพวกอเวนเจอร์สไม่ได้แล้ว มันเป็นไปไม่ได้ พวกนั้นไม่เชื่อแน่ว่าฉันคือปีเตอร์ในร่างด็อคอ็อค”

“ใช่ ตอนนี้ฉันมีอ็อตโตบ็อทตัวจิ๋วน่ารัก1ตัว แต่ แล้วฉันจะใช้มันทำอะไรล่ะ”

“หรือดีกว่านั้น “ดร.อ็อคโตปุส”จะใช้มันทำอะไร”

“เขาเป็นอัจฉริยะผู้ชั่วร้าย แหกคุกออกมาได้ตลอด”

“ขอฉันดูความทรงจำเขาหน่อยละกัน เขามีแผนหนีจากคุกเป็นล้านอยู่ในหัว”

ปีเตอร์ : ได้การล่ะ!

อ็อตโต้บ็อท : อ้าว ถอยหน่อย หลบให้หุ่นตัวจิ๋วไปหน่อยนะ

พนักงาน1 : ตัวอะไรน่ะ

พนักงาน 2 : เบรก นี่อะไรของแกน่ะ

พนักงาน 3 : ฉันจะรู้ได้ไง

พนักงาน 2 : แกไปสั่งของจากเว็บอเมซอนอีกแล้วเหรอฮะ!

พนักงาน 3 : ไม่น่าใช่มั้ง

อ็อตโต้บ็อท : ขอเวลาแป๊ปเดียวนะ ใช้ไวฟายหน่อย

อ็อตโต้บ็อททำการเชื่อมต่อเข้ากับระบบและพิมพ์โค้ทลับที่ปีเตอร์ค้นเจอในความทรงจำของด็อคอ็อคลงไป

ปีเตอร์ : สวัสดี อดีต และอนาคตเพื่อนของฉัน ฉันดร.อ็อตโต้ อ็อตเตเวียส และฉันเตรียมพร้อมที่จะจ่ายค่าตอบแทนอย่างงามให้กับความร่วมมือของพวกนายทุกคน 6ล้านดอลล่า…เงินพวกนี้จะถูกเก็บไว้ในที่ปลอดภัยจนกว่าภารกิจจะสำเร็จ ว่าไง สนใจมั้ยล่ะ”

หลังจากส่งคำเชิญ(หลอกใช้)ให้เหล่าวายร้ายมาช่วย อ็อตโต้บ็อทตัวนั้นก็หมดสภาพไป

“ตอนนี้ไม่มีอะไรให้ฉันทำแล้ว ได้แต่นั่งรอเวลาผ่านไป แค่นั่งอยู่ตรงนี้ และรอต่อไป”

ตอนนั้นปีเตอร์ในร่างด็อคอ็อคก็กระอักเลือดออกมา

“ฉันคิดว่าตอนนี้อวัยวะอันใดอันหนึ่งในร่างนี้เริ่มเสื่อมสภาพแล้ว”

“โอ้วพระเจ้า ขอร้องล่ะ ผมไม่อยากมาตายตรงนี้เลย ถ้าผมทำอะไรผิด ผมเสียใจ ได้โปรดเถอะ ช่วยผมด้วย”

ตอนนั้น สัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้น

ในแล็บ ผู้คนในนั้นต่างตื่นตระหนก

หมอ1 : ดังมาจากห้องขังของดร.อ็อคโตปุส

หมอ 2 : อะไรนะ? อีกแล้วรึ

หมอ 3 : สงสัย เรามีปัญหาแล้ว…เอ้ ดูที่ซิงค์ทำความสะอาดสิ!

ทันใดนั้น ไฮโดรแมนก็โผล่มาจากก๊อกน้ำที่ซิงค์ทำความสะอาด

ไฮโดรแมน : ห้องขังดร.อ็อคโตปุสอยู่ที่ไหน!

แล้วเฮียแกก็ทำน้ำท่วมห้องแล็บ

หมอ 1 : รู้แล้วๆ แค่ออกไปจากห้องนี้เดินไปสุดทางเดิน ได้โปรด หยุดเถอะ!

ในขณะที่ไฮโดรแมนจะไปช่วยปีเตอร์ในร่างด็อคอ็อค สกอร์เปี้ยนกับเทร็ปสเตอร์ก็บุกเข้ามาเช่นกัน

“เกิดบางสิ่งบางอย่างขึ้นข้างนอกนั้น บางอย่างที่ทำให้พวกรักษาความปลอดภัยกรีดร้องได้”

ตอนนั้น ก็มีคนพังประตูเข้ามา เทร็ปสเตอร์นั้นเอง เขาแนะนำตัวและช่วยปีเตอร์ในร่างด็อคอ็อคจากที่ขุมขัง

ทั้ง4 ประกอบด้วย ปีเตอร์(ในร่างด็อคอ็อค) ไฮโดรแมน สกอร์เปี้ยน เทร็ปสเตอร์ ก็มารวมตัวกัน

สกอร์เปี้ยน : จะเอาใครเข้าพวกต่อล่ะ เราต้องการคนอีก2คน

เทร็ปสเตอร์ : นั้นคือแผนของคุณด็อค เราต้องหาคนอีก2คนจะได้รวมตัวกันเป็นซินนิสเตอร์6

ปีเตอร์ : ไม่แค่4 พอแล้ว

สกอร์เปี้ยนบอกให้เอาสไปเดอร์สเลเยอร์ออกไปด้วย มอเบียสก็ขอความช่วยเหลือเช่นกัน ทว่าแน่นอนว่าปีเตอร์ไม่ต้องการให้มีพวกตัวประหลาดหลุดออกไปมากกว่านี้

ปีเตอร์ : พอแล้ว เราไม่มีเวลาแล้ว

แต่…

ปีเตอร์หันไปหาเคิร์ธ คอนเนอร์ส ผู้ซึ่งอยู่ในร่างริซาร์ทและชวนเข้าพวก แต่ดูท่าเขาจะไม่สนใจ(ต้องการชดใช้ความผิดที่ตนก่อนั้นเอง)

สกอร์เปี้ยน : มาทำความสะอาดตรงส่วนนี้ดีกว่า(ฆ่ารปภ.)

มีหรือที่คนอย่างสไปเดอร์แมนจะยอม(แม้จะอยู่ในร่างด็อคอ็อค) เขาไม่ยอมให้มีใครตายในภารกิจของเขาอยู่แล้ว

ปีเตอร์ : ช่างมัน ปล่อยไว้ เรามีเวลาไม่มาก

“ต้องหาวิธีควบคุมเจ้าพวกนี้ และไปทวงร่างของฉันคืน”

ทั้งหมดคุยเรื่องแผนการที่จะทำต่อไป แต่แล้วไอโดรแมนก็ถามขึ้นว่าจะจับเป็นหรือจับตายสไปเดอร์แมน

คำตอบคือ…

ปีเตอร์ : จับเป็น ฉันต้องการมันแบบเป็นที่สุด

 

ตอนหน้า เมื่อชีวิตเหลือแค่700นาที