เหนือดาวModro ระยะทาง42ปีแสงจากโลก
เมื่อ17ปีที่แล้ว
พ่อ: พวกเราอยู่เขตนอกของอวกาศ พ่ออยู่ในทีมกับ Titus และ Mister ZZZ
Sam: ไอ้หน้าเสือกะอีตัวที่มีไอ้นั่นใช่ไหมฮะ
Titus: แผนห่วยๆนี่มันแผนใครนะฟร่ะ?!!?
ZZZ: จะใครอีกละ
Jesse: เวลาอย่างงี้ล่ะที่ชั้นไม่อยากให้หมวกนี่แปลที่พวกนายพูดเลย……พวกนั้นอยู่ข้างหน้านี่ละ ตามมา!
J:ไม่มีใครรู้ว่า Gamora กับ Rocketถูกจับได้อย่างไร หรือเขาไปทำไรอยู่ที่นั่น แต่พวกเราไม่ถามคำถาม
S:ไม่เหมือนพวกหัวปิงปองทองใช่มะฮะ โนว่าดำ หรือ ซุปเปอโนว่าไม่ถามคำถามเกี่ยวกับงาน แม้งานนั้นจะเป็นงานช่วย savoir of the solar system
J:แหะๆ ไม่ใช่ลูก, Guardians of the Galaxy ต่างหาก
J:ระหว่างที่หนีอยู่เราก็ถูกหน่วยโจมตีของพวกBadoonโจมตี แต่พ่อบอกพรรคพวกว่าพูดไปก็ไลฟ์บอยมากๆ
S:พ่อ…ไม่มีใครใช้คำว่าพูดไปก็ไลฟ์บอยแล้วนะ
J:พ่อได้พุ่งเข้าทำลายยานของบาดูน โดยไม่ฟังTitusเตือน จนถึงวันนี้พ่อก็ยังไม่มั้นใจว่าเขาเตือนเพราะเป็นห่วง หรือ ต้องการความดัง
T: นั่นมันกล้ามากนะสิ่งที่นายทำ และโง่มากด้วย
J:ก็เรียนมาจากนายละ
พอTitusช่วยJesseขึ้นยาน เขาก็ได้ยิงบางอย่างใส่ Jesse
——
ดาวโลก
เมืองCarefree, Arizona
ประชากร400
หกเดือนที่แล้ว
ระหว่างที่Jesse เหมือนเมาอ้วกอยู่ Samก็ได้ทำงานภารโรงและซ่อมแซมแทนพ่อของเขาที่โรงเรียน และพาพ่อเขากลับบ้าน
J: แซม สักวันหนึ่ง ถ้าพวกเขาเรียกมา…พ่อต้องกลับออกไปอีกทีนะ
S: แน่นอนเลยพ่อ ว่าไงว่าตามกัน
เดี๋ยวผมบอกแม่ให้ว่าพ่อทำงานดึกก็แล้วกัน
พอแซมเข้าบ้านไป เขาก็ทะเลาะกับแม่เรื่องความไม่เอาไหนของพ่อ….และล้อเลียนที่พ่อของเขาเล่าเรื่องเพ้อฝันไปวันๆ…
—
ณ
โรงเรียนมัธยม Carefree วันต่อมา
แซมถูกเพื่อนร่วมโรงเรียนที่ชื่อ Lunk รังแก..แกล้ง..และยังถูกอาจารย์ว่าเรื่องขาดเรียน…และเรื่องที่พ่อของเขาขาดงานอีกแล้วด้วย อาจาร์ยPhilbinยังเตือนให้เขาหาหมวกมาใส่ด้วย!
แต่ไม่ใช่ว่ามันจะหดหู่ไปหมด Carrie (ไม่ใช่สาวสยองน่ะครัฟ โฮะๆ)เพื่อนสาวที่แซมแอบชอบนั้น ยังแสดงความเป็นห่วงเขา
—
เขตอวกาศของอนาจักร Rigellian
ทางช้างเผือก
เมื่อสิบห้าปีที่แล้ว
J: เรากำลังเดินทางด้วยความเร็วสูงทะลุ กาแล็คซี่อยู่ และเราไม่มีกองกำลังสนับสนุนมา เพราะนี่เป็นงานลับ
Titus: พวกมันกำลังตามของที่เรา “ยืมมา” หุ่นrecorderนี่บักทึกข้อมูลสำคัญมากๆไว้
ZZZ: ไม่รู้ว่ายานจะทนการโจมตีได้อีกนานไหม
Titus: งั้นเจสซี่ นายต้องกลับโลกไปตอนนี้เลย นายดันแหกกฎไปมีเมีย และกำลังจะมีครอบครัว…แต่พวกเราไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง
Jesse: แต่ชั้นทิ้งพวกนายไปไม่ได้
ZZZ: เราต้องการกำลังสนับสนุน อย่าลืมส่งใครมาช่วยด้วยละ แต่ไม่เอาพวกหัวปิงปองทองนะ
Jesse: ชั้นจะกลับมาให้เร็วที่สุด…
—
J: และนั่นก็เป็นตอนที่พ่อได้มาดูพี่ชายของลูกเกิดทันพอดี
มันอาจจะผ่านมา15ปีแล้วแต่พ่อจำมันได้เหมือนเมื่อวาน
Kaelynn:แล้วเกิดไรขึ้นกับ Titus, The Phils แล้วกะ Mister ZZZละคะ..*หาว*
J: นอนก่อนนะลูกเวลาหลับล่ะ แล้วพ่อจะเล่าเรื่องrocket raccoonหัฟังพรุ่งนี้
แซมที่แอบฟังอยู่ก็ไปบ่นกับแม่ว่า พ่อเขาเอาแต่เรื่องเพ้อฝันมาให้น้องฟัง แม่ได้ว่าแซมว่าพ่อเขาเป็นฮีโร่ และเสียสละมาเท่าไรแซมไม่มีทางรู้หรอก
แม่เขาหวังแค่ว่าแซมจะได้ดีแค่ครึ่งของพ่อก็พอ… แต่แซมบอกไปว่า พ่อเป็นแค่ภารโรงนี่…แล้ววิ่งออกจากบ้านไป
S: มันคงจะดีนะ หากถ้าใส่หมวกอวกาศ แล้วสามารถบินหนีไปจากที่นี่ได้…แต่ในความเป็นจริงเราคงไม่ได้ออกจากเมืองห่วยๆนี้….และโตขึ้นก็คง ไม่เอาไหน…เหมือนเขา…..
แซมกลับมาบ้านหลังจากออกไปสักพัก(เนื่องจากเมืองเล็กมาก ออกไปแป้ปเดียวก็สุดเขตเมืองละ) มาเจอน้องสาวเขาซึ่งนอนไม่หลับ
K: หนูเป็นห่วงพ่อคะพี่ ถ้าพวกโนว่าต้องการเขาอีกละ…เขาก็ต้องไปอีก
S: เคย์ลิน มันก็เป็นแค่เรื่อง…
K:เรื่องอะไรเหรอ …ก็พ่อเป็นโนว่าที่เก่งที่สุดนี่….
S อึ้งไปสักพักก่อนจะตอบว่า: ไม่ต้องห่วงนะ ให้พ่อเล่าตอนที่เขาไปสร้างวงแหวนรอบดาวเสาร์สิ…ตอนนั้นสนุกมากเลย
—
เช้าวันต่อมาที่โรงเรียน
พ่อเขาได้เบี้ยวงานอีกแล้ว และแซมก็ทนไม่ได้ที่Lunkมาล้อเลียนพ่อเขาจึงได้ทะเลาะกัน
แซมถูกพักการเรียน และกลับมาจะโวยวายกับ Jesse…แต่พ่อเขาไม่อยู่
แซมคิดว่าพ่อกำลังจะทิ้งเขาและครอบครัวไปจึงออกตามหา…
แต่…
เขาได้ล้มจากเสก็ต และฟื้นมาอีกทีในโรงพยาบาล
หมอบอกว่าเขาสลบไปสามวัน
*สลบ
น้องสาวและแม่บอกว่าพ่อยังไม่กลับมา แต่ไม่ต้องห่วง
*สลบ
แซมได้ยินเสียงคนแปลกหน้าสองเสียง
“นี่เขารึเปล่า“
“จะรู้ได้ไง ลายมือบนชาร์ทนี่มันเหมือนภาษาดาว shiar เลย“
“ตื่นมาไอ้หนู เราต้องมาคุยกันเรื่องพ่อนาย“
S: เอ่อ..มันพูดไปก็ไลฟ์บอยจริงๆ
