จะเกิดอะไรขึ้นถ้าด็อคอ็อคและปีเตอร์สลับร่างกัน!
หมอผู้ชาย : เขาไม่ไหวแล้วนะ
หมอลิต้า : ไม่ ไม่มีทาง ช็อคเขาอีกที
หมอลิต้า : ดูชีพจรเข้าสิ
หมอผู้ชาย2 : พอแล้วลิต้า เขามีค่าให้คุณช่วยชีวิตรึไงกัน นี่ด็อคอ็อคนะ เขาเป็นคนที่ควรจะถูกเช็ดล้างออกไปจากโลกนี้ได้แล้ว
หมอลิต้า : จรรยาบรรณแพทย์น่ะลืมแล้วรึไง เราต้องช่วยชีวิตทุกคนไม่ว่าเขาจะเป็นใคร
หมอผู้ช้าย 2 : งั้นก็…ดี เพราะเขารอดแล้ว
เราช่วยเขาไว้
ลิต้าจ้องด็อคอ็อคอยู่พักหนึ่งก่อนจะถ่มน้ำลายใส่…โดยไม่รู้ว่านั้นคือไม่ใช่ด็อคอ็อค…
“สวัสดี ผม ปีเตอร์ พาร์กเกอร์ และผมจนปัญญาจริงๆที่จะออกไปจากไอ้ที่บ้าๆแห่งนี้”
“ที่นั้นคือ ร่างที่ใกล้สิ้นลมของศัตรูคู่อาฆาต”
“ที่ๆผมอยู่นี่ มันอยู่ในคุก ในเกาะแห่งหนึ่ง อยู่ใต้ดิน ใต้พื้นน้ำ มีระบบรักษาความปอดภัย และรอบข้างด้วยศัตรูตัวร้ายหน้าเก่าๆของผม”
“แต่ ทำไงล่ะ…”
“แกทำยังไงกันนะด็อค ทำไมฉันถึงกลายเป็นแบบนี้ แกทำบ้าอะไรกับฉัน!“
ด็อคอ็อค(ในร่างปีเตอร์ ต่อจากนี้จะเรียกว่าด็อคอ็อคละกันนะครับ) : ตอนนี้ ฉันคือปีเตอร์ พาร์กเกอร์ และฉันมีความทรงจำทุกอย่างของแก มันเต็มอยู่ในนี้ ในสมองนี่ ฉันรู้ทุกอย่างที่แกสั่งสมมา ฉันครอบครองชีวิตและทุกอย่างที่แกมี แต่แก แกคืออ็อตโต้ อ็อตเตเวียส แกเหลือเวลาหายใจนับนาทีได้เลยมั้ง
ด็อคอ็อค : แกจงอยู่ในร่างเส็งเคร็งที่เหมือนกับเครื่องจักรนั้นไปเถอะ ฉันจะไม่บอกความลับให้แกรู้หรอกนะ แกจะต้องตายทั้งๆที่แกไม่รู้อะไรเลย แกจะไม่มีวันได้รู้ทริ๊คสุดท้ายของฉันว่าฉันเอาแกไปอยู่ในนั้นได้ยังไง
“โอ้ว พระเจ้า มีอะไรแย่กว่าการที่กำลังจะตายอีกมั้ยนะ เขาออกไปจากที่นี่ เขาออกไปโดยมีใบหน้า ความรู้ พลังของฉันออกไปด้วย”
“ให้ตายสิ เขาจะทำอะไรบ้าง”
“เขาจะไปก่ออาชญากรรมบ้าๆโดยใช้ชื่อฉันกี่คดี ผู้คนจะสูญสิ้นศรัทธาในตัวฉัน ศรัทธาในฮีโร่ของพวกเขา อาจรวมไปถึงพวกอเวนเจอร์ส โอ…ไม่นะ พวกอเวนเจอร์ส”
“เขารู้รหัสลับทุกอย่างที่ต้องใช้ และพวกอเวนเจอร์สก็ไว้ใจฉันและไม่เคยสงสัย เขาจะเข้าตลบหลังพวกนั้นและ…”
“ลืมสไปเดอร์แมนหรือปีเตอร์ไปได้เลย เขาจะทำอะไรกับเพื่อนของฉัน กับคนรอบข้างฉัน”
MJ : จะทำอะไรน่ะปีเตอร์
ด็อคอ็อค : ทำในสิ่งที่ฉันอยากน่ะสิ
“ครอบครัวฉัน”
มีการวางยานอนหลับให้ป้าเมย์กับ เจย์ เจมมิสัน(พ่อของJJ แห่งDaily Bugle)ด้วย เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังครับ ว่าทำไมมันถึงวางยา
“ไม่ พอกันที คิดไปก็ไม่ช่วยอะไร โยนความคิดพวกนี้ออกไปจากหัวได้เลย ที่ต้องทำตอนนี้คือหาทางออก คิดซี้ปีเตอร์!“
“เดี๋ยวก่อน ถ้าเขาสามารถใช้อะไรในหัวฉันได้ ฉันก็ใช้มันได้เหมือนกัน ขอค้นหาหน่อยเถอะว่าเขาทำอย่างที่ทำกับฉันได้ยังไงกัน”
เมื่อปีเตอร์ค้นเข้าไปในความทรงจำของด็อคอ็อค เขากลับพบเจอแต่สิ่งแย่ๆ
และนั้นรวมถึงตอนป้าเมย์…ละไว้ในฐานที่เข้าใจครับ…(มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ด็อคอ็อคเคยเช่าห้องของป้าเมย์อยู่ แต่ที่มากกว่านั้นคือป้าเมย์ตกหลุมรักด็อคอ็อคถึงขนาดจะแต่งงานกันเลยทีเดียว! ยังดีที่สไปเดอร์แมนขัดขวางทัน และที่มันจะวางยาป้ามย์ก็เพื่อจะ…ไม่เอาไม่เล่าดีกว่า คิดกันเองเนอะ ฮ่าๆ)
“โธ่ว ขอความทรงจำที่ดี มีบ้างมั้ยนะ ขอหน่อยเถอะ!“
แล้วปีเตอร์ก็เจอสิ่งที่พอจะเป็นเบาะแสได้
เขาค้นความทรงจำเกี่ยวกับหุ่นอ็อตโต้บ็อทที่ด็อคอ็อคใช้ โดยใช้หมวกที่ใช้คลื่นสมองเป็นตัวแปรในการสั่งการ แต่ถูกสไปดี้ชิงไปใช้พลิกสถานการณ์หลายครั้ง ทั้งตอนสไปเดอร์ไอส์แลนด์ หรือดัดแปลงให้เป็นหมวกของตัวเองในเอนท์ออฟดิเอิร์ธ แล้วเขาก็รู้ความจริง
“ไม่ๆ ไม่ไหวแล้ว แต่ล่ะครั้งที่ฉันใช้เทคโนโลยีของเขามันเท่ากับว่ายื่นสิทธิ์ให้เข้าแทรกแซงร่างกายของฉันมากขึ้น”
ปีเตอร์ : นั้นล่ะพีท
“ทำไมแกถึงโง่อย่างงี้นะ!“
ที่แท้ดร.อ็อคโตปุสก็สร้างอ็อตโต้บ้อทขึ้นมาในคุก โดยมีข้อมูลสมองของปีเตอร์ที่วิเคราะห์จากการที่ปีเตอร์นำเทคโนโลยีของด็อคอ็อคไปใช้
แล้วให้มันออกจากคุก เดินทางไปถึงแมนฮัตตันที่ปีเตอร์อยู่
ปีเตอร์ย้อนความทรงจำไปตอนเล่มที่647 ตอนที่สู้กับฮ็อปก็อปลิน
“อ็อตโตบ็อทเล็งโจมตีโดยที่สไปเดอร์เซนท์ไม่ทำงาน ฉันมองข้ามมันไปอย่างสิ้นเชิง”
“นั้นคือสิ่งที่มันทำ มีบางอย่างแทรกแซงสมองของฉันและเขียนมันใหม่(สรุปคือ คลื่นสมองของปีเตอร์โดนด็อคอ็อคศึกษา แล้วทำการสลับ)”
“แกผลักดันฉันมาอยู่ในร่างเน่าๆของแก”
“ดี งั้นฉันขอเดาว่า อะไรที่แกทำได้อ็อตโต้ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน”
“เอาละฉันจะใช้ไอก้อนเนื้อที่อยู่ในกะโหลกของแกสั่งการหุ่นกระป๋องนั้น ยู้ฮู! มันต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งล่ะ”
“เจอแล้ว ฉันเจอแกแล้วเพื่อน มันอยู่ไม่ไกลจากตรงที่มันโจมตีฉันมากนัก เอาล่ะ ลุกขึ้นมาไอ้หนู”
อ็อตโตบ็อท(เสียงของด็อคอ็อคซึ่งก็คือปีเตอร์) : ใช่ ฉันทำได้แล้ว! เฮ้ มันสามารถส่งเสียงของฉันออกไปได้ด้วย เอาล่ะ ต้องหาพวกอเวนเจอร์สสักคนหรือใครก็ได้ที่พอช่วยฉันได้ เฮ้ มีใครอยู่ตรงนั้นมั้ย
…: อ็อตเตเวียส นั้นแกเหรอ….
ปีเตอร์ : นั้นใครน่ะ
ริซาร์ท : ฉันริซาร์ท อยู่ห้องขังข้างๆแก ได้ข่าวว่าแกใกล้ตายแล้วหนิ
ริซาร์ท : ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ฉันจะบอกความลับของฉันให้ฟัง ยังไม่มีใครรู้มาก่อน
ริซาร์ท : ตอนนี้สติของฉันอยู่ในร่างขอริซาร์ทแล้ว ตอนนี้ฉันคืออสูรกายที่มีจิตใจเป็นเคิร์ท คอนเนอร์ส
ปีเตอร์ : หา? ว่าไงนะ ฉัน…ฉันไม่เข้าใจ
ริซาร์ท : ฉันกำลังชดใช้ความผิดที่ฉันก่อ ฉันสมควรได้รับสิ่งนี้ ได้อยู่ในคุกนี่
เฮ้อ…รู้สึกดีแฮะที่ได้บอกใครสักคนแม้จะรู้ว่าคนๆนั้นกำลังจะตายน่ะนะ
ปีเตอร์ : ทำไมนายไม่บอกใครสักคนล่ะ นายควรจะ…
“ฉันไปหาพวกอเวนเจอร์สไม่ได้แล้ว มันเป็นไปไม่ได้ พวกนั้นไม่เชื่อแน่ว่าฉันคือปีเตอร์ในร่างด็อคอ็อค”
“ใช่ ตอนนี้ฉันมีอ็อตโตบ็อทตัวจิ๋วน่ารัก1ตัว แต่ แล้วฉันจะใช้มันทำอะไรล่ะ”
“หรือดีกว่านั้น “ดร.อ็อคโตปุส”จะใช้มันทำอะไร”
“เขาเป็นอัจฉริยะผู้ชั่วร้าย แหกคุกออกมาได้ตลอด”
“ขอฉันดูความทรงจำเขาหน่อยละกัน เขามีแผนหนีจากคุกเป็นล้านอยู่ในหัว”
ปีเตอร์ : ได้การล่ะ!
อ็อตโต้บ็อท : อ้าว ถอยหน่อย หลบให้หุ่นตัวจิ๋วไปหน่อยนะ
พนักงาน1 : ตัวอะไรน่ะ
พนักงาน 2 : เบรก นี่อะไรของแกน่ะ
พนักงาน 3 : ฉันจะรู้ได้ไง
พนักงาน 2 : แกไปสั่งของจากเว็บอเมซอนอีกแล้วเหรอฮะ!
พนักงาน 3 : ไม่น่าใช่มั้ง
อ็อตโต้บ็อท : ขอเวลาแป๊ปเดียวนะ ใช้ไวฟายหน่อย
อ็อตโต้บ็อททำการเชื่อมต่อเข้ากับระบบและพิมพ์โค้ทลับที่ปีเตอร์ค้นเจอในความทรงจำของด็อคอ็อคลงไป
ปีเตอร์ : สวัสดี อดีต และอนาคตเพื่อนของฉัน ฉันดร.อ็อตโต้ อ็อตเตเวียส และฉันเตรียมพร้อมที่จะจ่ายค่าตอบแทนอย่างงามให้กับความร่วมมือของพวกนายทุกคน 6ล้านดอลล่า…เงินพวกนี้จะถูกเก็บไว้ในที่ปลอดภัยจนกว่าภารกิจจะสำเร็จ ว่าไง สนใจมั้ยล่ะ”
หลังจากส่งคำเชิญ(หลอกใช้)ให้เหล่าวายร้ายมาช่วย อ็อตโต้บ็อทตัวนั้นก็หมดสภาพไป
“ตอนนี้ไม่มีอะไรให้ฉันทำแล้ว ได้แต่นั่งรอเวลาผ่านไป แค่นั่งอยู่ตรงนี้ และรอต่อไป”
ตอนนั้นปีเตอร์ในร่างด็อคอ็อคก็กระอักเลือดออกมา
“ฉันคิดว่าตอนนี้อวัยวะอันใดอันหนึ่งในร่างนี้เริ่มเสื่อมสภาพแล้ว”
“โอ้วพระเจ้า ขอร้องล่ะ ผมไม่อยากมาตายตรงนี้เลย ถ้าผมทำอะไรผิด ผมเสียใจ ได้โปรดเถอะ ช่วยผมด้วย”
ตอนนั้น สัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้น
ในแล็บ ผู้คนในนั้นต่างตื่นตระหนก
หมอ1 : ดังมาจากห้องขังของดร.อ็อคโตปุส
หมอ 2 : อะไรนะ? อีกแล้วรึ
หมอ 3 : สงสัย เรามีปัญหาแล้ว…เอ้ ดูที่ซิงค์ทำความสะอาดสิ!
ทันใดนั้น ไฮโดรแมนก็โผล่มาจากก๊อกน้ำที่ซิงค์ทำความสะอาด
ไฮโดรแมน : ห้องขังดร.อ็อคโตปุสอยู่ที่ไหน!
แล้วเฮียแกก็ทำน้ำท่วมห้องแล็บ
หมอ 1 : รู้แล้วๆ แค่ออกไปจากห้องนี้เดินไปสุดทางเดิน ได้โปรด หยุดเถอะ!
ในขณะที่ไฮโดรแมนจะไปช่วยปีเตอร์ในร่างด็อคอ็อค สกอร์เปี้ยนกับเทร็ปสเตอร์ก็บุกเข้ามาเช่นกัน
“เกิดบางสิ่งบางอย่างขึ้นข้างนอกนั้น บางอย่างที่ทำให้พวกรักษาความปลอดภัยกรีดร้องได้”
ตอนนั้น ก็มีคนพังประตูเข้ามา เทร็ปสเตอร์นั้นเอง เขาแนะนำตัวและช่วยปีเตอร์ในร่างด็อคอ็อคจากที่ขุมขัง
ทั้ง4 ประกอบด้วย ปีเตอร์(ในร่างด็อคอ็อค) ไฮโดรแมน สกอร์เปี้ยน เทร็ปสเตอร์ ก็มารวมตัวกัน
สกอร์เปี้ยน : จะเอาใครเข้าพวกต่อล่ะ เราต้องการคนอีก2คน
เทร็ปสเตอร์ : นั้นคือแผนของคุณด็อค เราต้องหาคนอีก2คนจะได้รวมตัวกันเป็นซินนิสเตอร์6
ปีเตอร์ : ไม่แค่4 พอแล้ว
สกอร์เปี้ยนบอกให้เอาสไปเดอร์สเลเยอร์ออกไปด้วย มอเบียสก็ขอความช่วยเหลือเช่นกัน ทว่าแน่นอนว่าปีเตอร์ไม่ต้องการให้มีพวกตัวประหลาดหลุดออกไปมากกว่านี้
ปีเตอร์ : พอแล้ว เราไม่มีเวลาแล้ว
แต่…
ปีเตอร์หันไปหาเคิร์ธ คอนเนอร์ส ผู้ซึ่งอยู่ในร่างริซาร์ทและชวนเข้าพวก แต่ดูท่าเขาจะไม่สนใจ(ต้องการชดใช้ความผิดที่ตนก่อนั้นเอง)
สกอร์เปี้ยน : มาทำความสะอาดตรงส่วนนี้ดีกว่า(ฆ่ารปภ.)
มีหรือที่คนอย่างสไปเดอร์แมนจะยอม(แม้จะอยู่ในร่างด็อคอ็อค) เขาไม่ยอมให้มีใครตายในภารกิจของเขาอยู่แล้ว
ปีเตอร์ : ช่างมัน ปล่อยไว้ เรามีเวลาไม่มาก
“ต้องหาวิธีควบคุมเจ้าพวกนี้ และไปทวงร่างของฉันคืน”
ทั้งหมดคุยเรื่องแผนการที่จะทำต่อไป แต่แล้วไอโดรแมนก็ถามขึ้นว่าจะจับเป็นหรือจับตายสไปเดอร์แมน
คำตอบคือ…
ปีเตอร์ : จับเป็น ฉันต้องการมันแบบเป็นที่สุด
ตอนหน้า เมื่อชีวิตเหลือแค่700นาที