ผู้ชำแหละเทพตอนที่3ของ5
ปัจจุบัน
ที่นี่ถูกสร้างขึ้นมาหลายพันล้านปีก่อน หลังจากสงครามเทพหนแรก
เหล่าเทพแห่งรุ่งอรุณได้ร่วมกันสร้างมันขึ้นมาจากหินจากการกำเนิดจักรวาลและเพลิงจากดาวควงแรกๆ
ที่นี่เป็นสถานที่ที่สัญญาระหว่างสวรรค์ได้รับการตกลง ที่นี่เทพจะได้รับทั้งการสรรเสริญและการลงโทษ
นครกลางของเหล่าเทพนี้ เป็นทั้งที่ประชุมของเหล่าเทพ ทั้งศาล และที่แลกเปลี่ยนสิ่งของ และหอแห่งความรู้ทั้งหมดในจักรวาล
เพราะที่นี่คือศูย์กลางแห่งสวรรค์ทั้งหมด มันคือสวรรค์ของสวรรต์
และที่นี่ข้ามาหาความคำตอบ…
เทพผู้เฝ้าหอความรู้จำข้าได้ จากสมัยเด็กที่จอมเทพโอดิน พ่อของข้า จะเอาข้าและน้องชายมาฝากไว้เพื่อให้ศีกษา ข้าจำได้ว่าการศึกษานั้นไม่ใช่สิ่งที่ข้าให้ความสำคัญสุดในตอนนั้น
ข้ากล่าวขอโทษกับเขาจากสิ่งวุ่นวายที่ข้าและโลกีได้สร้างไว้ในสมัยที่เรายังเด็กอยู่ และได้บอกเขาว่ามาครั่งนี้ข้าไม่ได้ต้องการมาหาความรู้เกี่ยวกับศึกสงครามหรืออาวุธ
แต่หาก…เป็นเกี่ยวกับเหล่าเทพที่ได้หายไปตามเวลา และเทพอาวุโสก็ได้พาข้าไปยังห้องโถงแห่งผู้สาบสูญ…
ข้าตะลึงไปสักครู่ จากจำนวนของบันทึกที่เรียงกันสูงเหมือนภูเขา เทพผู้เฝ้าเล่าให้ฟังว่า เหล่าเทพนั้นหายไปเสมอ กาลเวลาและการเลิกนับถือทำให้พวกเขาเลือนหายไป และข้าเองวันนึงก็อาจจะถูกลืมไปเหมือนกัน
ข้าสับสนไม่รู้ว่าจะเริ่มจากที่ไหน และถามผู้เฝ้าว่าเทพที่ข้าหานั้นไม่ได้แค่หายไป พวกเขาถูกฆ่า ผู้เฝ้าได้บอกว่าเหล่าเทพที่ถูกฆ่าโดยเทพด้วยกันนั้น จะอยู่ในห้องโถงแห่งผู้ถูกฆาตกรรม ที่ๆครอบครัวข้าได้มีบันทึกไว้มากมาย ทั้งผู้ฆ่าและผู้ถูกฆ่า
เหล่าเทพที่ถูกผู้ชำแหละเทพฆ่าไปต้องอยู่ในบันทึกของผู้สาบสูญนี่ล่ะ ข้าเริ่มอ่านบันทึกและได้ตามคำใบ้ในบันทึก
ไม่ว่าที่ไหนข้าไป ก็เจอผลที่คล้ายกัน เทพแห่งต้นไม้ใหญ่ในสวนอมตะถูกตรึงอยู่บนต้นไม้อมตะที่พวกเขาปกป้อง
เทพแฟรี่ที่เล่าขานกันว่าฝนตกเป็นน้ำนม พืชต่างๆมีรถหวานเหมือนน้ำผึ้ง ตอนนี้ที่นั้นฝนตกเป็นหนอน และทุกสิ่งมีกลิ่นเน่า
เทพแห่งประการัง เทพแห่งเทือกเขา เทพความรักของชาวskrull มากมายเกินกว่าที่ข้าจะกล่าวทั้งหมด
ทุกที่ที่ข้าไป ก็จะพบหมารับใช้ของผู้ชำแหละเทพ…และเลือดของเหล่าเทพ
หากเทพจำนวนมากขนานนี้ถูกฆ่าไปโดยไม่มีใครรู้ มันทำให้ข้าคิดว่าเหล่าเทพมัวไปสนใจอะไร….ทำไมถึงไม่สนใจเทพจากที่อื่น…แน่นอน ตัวข้าเองด้วย…
ข้ารู้สึกสลดใจที่ข้าไม่มีเวลาฝังพวกเขา แต่เรื่องนี้มันต้องจบลงอย่างรวดเร็ว.. ข้าเสียเวลาไม่ได้แม้แต่นิดเดียว
ข้าได้ตัดหัวหมารับใช้ของผ๔ชำแหละเทพ และตะโกนลั่นว่าข้าจะตามมันให้เจอไม่ว่าจะใช้เวลานานเท่าใด ข้าท้าให้มันมาจัดการกับข้า
เสียงตะโกนของข้าดังเหมือนกับเสียงของสายฟ้าที่ค้อนของข้าได้สั่งมา สายฟ้าที่ข้าหวังว่าเสียงของมันจะข้ามจักรวาลไปให้ไอ้ฆาตกรได้ยิน..
ปี893ก่อนศริสต์กาล ณฝั่งแม่น้ำในประเทศที่ในอนาคตจะถูกเรียกว่ารัสเซีย
ข้าฟื้นขึ้นมาในเต้นท์ในค่ายของชาวไวกิ้ง ข้าจำไม่ได้ว่ามาได้อย่างไร แต่หนึ่งในนักรบของข้าได้กล่าวเขาจะรวมทางไปแก้แค้นกับผู้ที่ได้ทำร้ายข้า
เสียงพูดของเขานั้นเลือนลางไปกับเสียงลมหนาว สิ่งเดียวที่ข้าสนใจขณะนี้คือการตามล่านักชำแหละเทพ..
ระหว่างทางข้าได้เจอเทพแห่งการล่าของชาวสลาฟ เขาพึ่งผ่านมือ ผู้ที่เตือนข้าให้ระวังไว้และควรหันกลับไป ด้วยความทะนงของข้านั้น ได้ตอบเขาไปว่า เขานั้นไม่ได้คู่ควรที่จะมาเตือนข้า
แต่ก่อนข้าจะจากเขาไปข้าก็ได้ให้ความปราณีหนสุดท้ายกับเขา…
ปัจจุบัน
ณ สถานที่เดียวกัน
ข้าเดินทางมากับสหายร่วมศึกของข้า ironmanได้มาช่วยหาจุดที่ข้าได้มาเมื่อพันกว่าปีที่แล้ว เมื่อมาถึงโทนี่รับรู้ถึงความเครียดของข้าจนเขาต้องเอ่ยปากถามว่า แน่ใจหรือว่าจะไม่ต้องการเหล่าavengersมาคอยสนับสนุน
ไม่..มันเป็นเรื่องที่ข้าต้องจัดการเอง แต่หนนี้ข้าจะไม่เก็บเรื่องไว้คนเดียว หนที่แล้วข้าพลาดไปที่ไม่ได้บอกใคร ครั้งนี้ได้มอบให้โทนี่ส่งข้อความของข้าไปให้เหล่าเทพแห่งโอลิมปัส พวกเขาจะได้เตรียมตัวหากข้าพลาด
การวิจัยของข้าที่คลังแห่งตวามรู้ไม่ได้เกิดผลขึ้น การตามไปยังที่ต่างๆไม่ได้บอกข้าว่าผู้ชำแหละเทพหาไปไหน
ข้าจึงต้องกลับมาที่จุดเริ่มต้น สถานที่ๆข้าไม่เคยคิดจะกลับมาอีก
ข้าได้มีอายุมาหลายพันปี ความจำบางอย่างได้เลือนหายไปแล้ว ทั้งหน้าของหญิงผู้ที่ขโมยจูปแรกของข้า ศึกแรกที่เข้าร่วม หรือมังกรตัวแรกที่ปราบได้
แต่ที่นี้ ข้าจะจำไปได้จนสุดท้าย…
ระหว่างที่อยู่ในถ้ำข้าพยายามเตือนราชินีแห่งแอสการืดให้เตือนขาวแอสการ์ดให้เตรียมพร้อมแต่ขณะนั้นเอง
ข้าก้ได้ยินเสียง..
ในอดีตในถ้ำนี้ธอร์ได้ท้าผู้ชำแหละเทพมาสู้
ในอนาคตตัวธอร์กำลังถูกลูกสมุนของมันล้อม
ข้าตามเสียงไปแต่มันไม่ใช่ Gorrนักชำแหละ หากเป็นเทพผู้ที่กลัว และได้หลบมาอยู่ในถ้ำนี้ เขากล่าวว่าที่นี่เป็นที่สุดท้ายที่นักชำแหละเทพจะมา และทุกสิ่งที่มันทำ
และการฆ่าทั้งหมดนั้นมาจากสิ่งที่ข้าทำกับ Gorrในถ้ำนี้ในอดีต
จบเล่มสาม