บทความโดย
Danny Rand – The Immortal Thailand
The Immortal Iron Fist #1
ณ ภูเขาคุนลุ้น
หมู่บ้านที่นี่มีประชากรประมาณ 300คน
[กองทัพข่าน]
[ไม่มีใครกล้าขวางทางพวกเค้า]
ชายคนหนึ่งวิ่งแซงกองทัพของข่าน แล้วมายืนดักหน้า
[ข้าคือใครหนะหรอ?]
[ข้อคือ Iron Fist]
Bei Ming-Tian, Iron Fist ปี ค.ศ. 1227
[ข้ายืนเบื้องหน้า กองทัพที่เกรียงไกร]
[…และข้าต้านมันไว้สำเร็จ]
[นั่นคือสิ่งที่ข้าทำ]
[สิ่งที่ข้าทำเสมอมา]
[ผมคือIron Fist]
[ผมต้านทานมรสุมนี้ไว้]
[ในขณะที่ไม่มีสิ่งอื่นไดสามาตรต้านทานมันได้]
[แต่จริงๆแล้ว มันน่าจะเป็นพ่อมากกว่า]
[นี่คือสิ่งที่พ่อควรเป็น ไม่ใช่ผม]
[แต่พ่อกลับเลืกที่จะกลับมายังโลกแทน]
[เพื่อสร้างอาณาจักรที่ผมดูแลอยู่] (หมายถึงบริษัท)
[แล้วพ่อก็สร้างครอบครัว]
[นั้นคือเส้นทางที่พ่อเลือก และตอนนี้..]
[ผมกำลังทำสิ่งที่พ่อเคยเป็น]
[ถ้าพ่อไม่ออกนอกเส้นทางซะก่อนหนะนะ]
[ผมยังจำความรู้สึกในวันนั้นได้]
[ความหนาวในวันที่เราพรากจากกันที่ภูเขาคุนลุ้น]
[ยังคงจำเสียของแม่ที่กรีดร้องตอนที่พ่อตกลงไป]
[เสียงหอนคำรามของพวกหมาป่าที่ไล่ล่าพวกเรา]
[และเสียงของพวกมัน ตอนที่พรากแม่ของผมไป]
[แม่ช่วยชีวิตผมไว้ ถึงแม้แม่จะไม่เชื่อเรื่องนครลับแลอะไรของพ่อก็เหอะ]
[แม่คิดว่าพ่อพาเราทุกคนมาตายกันหมด]
[….แต่แม่คิดผิด] [ที่ภูเขานั่นมีเมืองคุนลุ้นอยู่จริงๆ]
[พ่อเพียงแค่หลงทางเท่านั้นแหละ]
“มันมีแค่คนเดียว ให้ตายเหอะ!!”
“พวกเราเป็นกองทัพ!!”
“พวกเราคือ HYDRA!!”
ตัวประกอบนายหนึ่งได้กล่าวไว้เช่นนี้ =.=”
Danny :เออถูก..Hydraหนะเป็นกองทัพ แต่พวกแกได้สู้กับมังกรครั้งสุดท้ายกันเมื่อไหร่หละ
[สำหรับผม มันก็นานมาแล้วหละ]
[…ที่ยืนอยู่ในถ้ำของShou-Lao the Undying]
[…หลังจากที่ผมสู้เพื่อการตายอย่างมีเกียรติ]
(ส่วนใหญ่คนที่ชนะการแข่งจนได้มาเจอกับShou-Lao ก็ตายที่นี่แหละครับ)
[ผมเป็นผู้ชนะเลิศของคุนลุ้น]
[และนี่เป็นโชคชะตาของผม]
[เหมือนที่พ่อเคยเป็น]
[เพื่อรับพลังมังกร]
[เพื่อที่จะเอามือล้วงเข้าไปในหัวใจที่กำลังคุกรุ่น]
[เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลง…เป็นIron Fist]
Dannyโดนอีกกลุ่มโจมตีจากด้านหลัง แต่ก็ยังสู้ได้สบายๆ
[หรือบางที ผมอาจจะเป็นแค่เด็กน้อยคนนึงที่ถูกทิ้งไว้ตามลำพัง]
ตัดมาที่ห้องประชุม บริษัท Rand Corperation
Xaoจาก Wai-Go Industries กำลังเจรจาเพื่อขอซื้อ เทคโนโลยีรถไฟของDanny
แต่ดูเหมือนDannyจะกำลังนั่งคิดอะไรอยู่เงียบๆ
แต่Dannyปฏิเสธ
ด้วยเหตุผลที่ว่า
“ก็จะไม่ขายอะ ไม่แคร์ เข้าใจปะ?”
Xaoพอได้ยินถึงจะดูมาดนิ่งแต่ก็ตอบกลับ
“ไม่ต้องห่วงครับ ผมว่าผมหาเจ้าอื่นที่ยินดีรับเงิน
10.6พันล้านดอลล่าได้”
“จะว่าไปออฟฟิสคุณก็สวยนะ คุณRand”
(เป็นการขู่ว่าจะTake Overนั่นเอง)
Jerynรู้สึกว่าDannyพึ่งจะทิ้งกำไรมหาศาลของบริษัทไป
เลยโดนผู้ช่วยตบเกรียนไป 1 ที
Danny : ก็ผมไม่ชอบแผนของคุณอะJeryn พวกนี้มันคนเลวนะ
แล้วนี่คุณลืมรึเปล่าเนี่ย ผมเป็นคนจ่ายเงินเดือนคุณนะครับ
Jeryn : แหงสิDanny จะไล่ออก ชั้นก็ไม่สนหรอก ถ้าบริษัทนายไม่มีอนาคตหนะ นายพึ่งทำแผนที่ชั้ยพยายามมา3ปีครึ่งพัง รู้ตัวไว้เหอะ นายพึ่งจะทิ้งโอกาสเป็นBill Gateไป นายต้องให้ชั้นกลับไปทำงานร่วมกับบริษัทWei-Go ไม่งั้นผมออก
Jerynงอลเลย
[Jeryn Hogarth เค้าดูแลRand Corpให้ผมมานาน]
[เค้าคิดว่าผมพึ่งจะโยนอนาคตของบริษัททิ้งไป]
[…แทบไม่ต้องคิดซ้ำเลย ผมบุกผ่านระบบรักษาความปลอดภัยของ Wei-Goมา เพื่อหาหลักฐานว่าไอ้พวกนี้มันเป็นคนเลวจริงๆ]
[แต่มันเหมือนการสืบมันไม่เดินหน้าไปไหนเลย]
[….และมันเหมือนว่าบางอย่างมันไม่ปกติ]
[ผมค่อยๆย่องอย่างเบาๆบนพรมที่ยังใหม่อย่างกับไม่เคยใช้แหนะ]
[ผมรู้สึกได้ว่า ไม่มีคนทำงานที่นี่มานานแล้ว]
[แม้แต่Logoก็ยังเหมือนจะพึ่งทาสีได้ไม่นาน]
[ผมว่าผมเดาไม่ผิดหรอก นี่หนะ……]
ขนาดป้ายยังไม่เอาออกเลย ไม่ปกติแล้วหละ
ตอนนี้แหละชัดเลย นี่มันฉากบังหน้าชัดๆ
Hydraเพียบ
(นี่เป็นสาเหตุที่เราเห็นDannyสู้กับHydraในตอนต้นครับ)
Dannyหนีออกมาสู้กันข้างนอกครับ(อย่างที่เราเห็นตอนแรก)
แล้วHydraก็มาพร้อมของเล่นใหม่
Mechagorgon!!
ซึ่งผมขอเรียกว่า “แมงกระชอน”
อ่านผ่านๆมันเป็นชื่อนี้อะ
Dannyสู้ไม่ได้ครับชักจะเจ็บหลายที่
เริ่มจะนึกถึงความหลังที่เค้าได้เจอเรื่องต่างๆมากมายกับทีมHeroes for Hire
[บางครั้ง]
[ไม่ว่าเราจะพยายามแค่ได้]
[ไม่ว่าเราจะเสียสละไปแค่ไหน]
[ไม่ว่าเราจะพยายามปีนขึ้นไปสูงแค่ไหน]
[เรายังอาจร่วงลงมาได้]
[เราอาจร่วงลงมาได้ ไกลมากด้วย…]
กรุงเทพ, ประเทศไทย
(เดี๋ยวๆ นั่นมันทะเลรึเปล่าหนะ)
ผู้หญิงคนนึ่งกำลังตามสือข่าวของผู้ชายคนนี้จากคนส่งยา
แต่ชายคนที่เป็เจ้านายบอกว่าเค้าไม่เชื่อคำพูดของพวกขี้ยา
ผู้หญิงคนนี้จึงต้องออกไปเช็คเองให้แน่ใจ
ชายคนนี้คือDavos The Steel Serpentนี่เอง
ดูเหมือนว่าเค้าจะมาเจ้านายสูงกว่าเค้าอีกที
Davos : หยุดเถอะ ข้าทำตามที่ท่านขอแล้วนะ
Davos : เดี๋ยวพวกข้าจะดูให้แน่ใจว่าใช่เค้าจริงๆมั้ย
เสียงลึกลับ : “เดียวเราจะได้รู้กัน แต่ข้าเชื่อว่าใช่..
Davos : สมุดจดของพ่อข้าไม่มีทางโกหก
เสียงลึกลับ : เจ้าควรภาวนาให้เป็นเช่นที่เจ้าพูด
เสียงลึกลับ : ข้าชุบวิตเจ้าขึ้นมาก็สามารถฆ่าเจ้าได้เช่นกัน
Davos : ให้เวลาข้าอีกซักนิดเถอะ
[เราจะได้ตัวเค้าอยู่แล้ว]
ที่ห้องของชายที่ถูกสะกดรอย
“Mister ชั้นกับน้องสาวมาตามที่ถูกสั่งค่ะ”
“อยู่รึเปล่า? เค้าบอกว่าห้อง12หนะค่ะ”
ชายคนนั้นเดินเมาออกมาเปิดประตูให้
“โทษนะ สาวๆแต่ผมคิดว่าคุณคงมาผิดห้อ….”
พูดไม่ทันจบสาวๆก็ลงมือก่อนซะแล้ว!!
แต่ชายคนนี้กลับสู้ได้อย่างง่ายดาย ดาบหักเลยทีเดียว
“ใช่เค้าจริงๆ” 2สาวพูดพร้อม
“ใครส่งพวกเธอมา?” ชายคนนั้นถาม
“คนที่จะมาเอาหัวใจของคุณหนะสิ”สาวคนนั้นตอบพูดจบสาวทั้ง 2 คนก็กลายร่างเป็นนก
แล้วบินหายไป
“ชีวิตที่ชั้นฝันถึงมันจบแล้วสินะ”
Orson Randall, Iron Fist ค.ศ.1915
จบเล่มที่1