นี่เจ้าหุ่น เห็นนั่นไหม นั่นละ ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์
ตรวจค้น ไม่เจอสิ่งมีชีวิตอื่น
ไอ้งั่ง ชั้นหมายถึงคลื่นสมองของเขาต่างหาก มันซ่อนอยู่นั่นได้คลื่นสมองชั้น
ตอนแรกชั้นใช้อ้อตโต้บอทสีทองเอาคลื่นสมองชั้นทับของเขาไป และหลังจากนั้นปีเตอร์ก่อนที่จะตายไปก็ได้พยายามทำเพื่อย้อนผล เห็นมั้ย นั่นกลุ่มความจำของเขา รวมทั้งทุกอย่างที่เขารู้สึกในร่างเก่าที่ใกล้ตายของชั้น นั่นเป็นหุ่นที่ดีแล้วลบมันออกไปสิ
ความทรงจำ มันดูเหมือนคนเราเป็นแค่การรวมของประสบการณ์ของเราจริงๆ ชั้นได้ทิ้งความทรงจำของปีเตอร์ไว้เพื่อที่จะได้ใช้ชีวิตของเขา แต่นั่นทำให้มีรูปแบบหนึ่งของเขามาทำความยุ่งเหยิงในหัวของชั้น เราปล่อยให้เป็นงั้นไม่ได้ ลบมันไปด้วยนะ
เครื่องแสกนประสาทพร้อม เราเริ่มการนำความจำทั้งหมดออกได้ ลาก่อนนะ ปีเตอร์ ปาร์….
มือของเขามาบีบคอตัวเอง
นั่นไง แกมาอีกแล้วนะปีเตอร์ พยายามแม้แต่ตอนสุดท้าย
เขาสั่งให้living brainมัดแขนข้างนั้นไว้ แล้วเริ่มดำเนินการทันที
ระวังละ ไอ้เครื่องจักรโบราณ ชั้นยังต้องใช้ร่างนี้อยู่นะ เมื่อมัน กลับมาของชั้นอย่างสมบรูณ์แล้ว
เริ่มการล้างทิ้งสิ่งทุกอย่างที่เคยเป็นของ ปีเตอร์ เบนจามิน ปาร์คเกอร์ ออกไปให้หมด
ไม่ ผมไม่มีทางยอมให้คุณทำงั้นหรอก อ็อค นี่มันชีวิตผม ต่อให้ต้องผ่านรกขุมไหน ผมไม่ยอมง่ายๆแน่
อา นั่นความทรงจำหลายปีที่บูเกิ้ล การเคยแอบมองเบ็ตตี้ คำแนะนำจากร็อบบี้ เวลาทวงตังค่ารูปกะโจนาห์ เพื่อนคนอื่นๆทั้ง เบ็น นอร่าห์…..อะ…ใครนะที่ตายด้วยมะเร็ง ทำไม…มันกำลังหายไป….
ไม่ผมไม่ยอมคุณหรอก อ็อคเตเวียส ได้ยินไหม ผมไม่ยอมให้คุณเอาไป ไม่ยอมแม้แต่ชิ้นเดียว!
ดื้อนักรึ ได้ชั้นจะเข้าไปละนะ
นั่นในที่สุดก็ได้เจอกัน เศษความจำของปีเตอร์ ลบแกทิ้งไม่น่าจะลำบาก
คุณคิดผิดไปแล้วละด็อค นี่มันถิ่นผม และคุณต้องเล่นตามกฏของผม
ประตูต่างๆจากตึกในความทรงจำของปีเตอร์กำลังเปิดออก
แก…นี่หมายความว่าไง
ผมอธิบายไป คนอย่างคุณก็ไม่เข้าใจหรอก
นี่มันมุขอะไรของแกปาร์คเกอร์ เอาคนธรรมดามาทำไม นี่หรือกองทัพที่จะมาช่วยแก
ไม่ พวกเขาดีกว่ากองทัพใดๆทั้งสิ้น
พวกเขาคือเพื่อน ครอบครัว และมากกว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลก พวกเขาให้กำลังกับผม
และในที่นี้ พวกเขาคือโลกของผม และเมื่อเทียบกับพวกเขาแล้ว คุณมันไม่มีค่า ไม่มีทางสู้ได้เลย
เหล่าความทรงของเพื่อน ครอบครัวและคนที่ปีเตอร์รักและห่วงใยก็เข้าลุยกับด็อคอ็อค และดูท่าจะไปด้วยดีจน
ปีเตอร์ แกนี่มันช่างไร้เดียงสาจริง ชั้นได้เตรียมรับมือไว้หมดแล้ว อัจฉริยะคนนี้ได้อยู่ในหัวแกมาหลายเดือน และแน่นอนว่ามีแผนรับมืออยู่แล้ว
ดูมันสะ ปาร์คเกอร์ นี่คือคความกลัว ความระแวงทั้งหมดของแก ความผิดพลาด ความไม่มั่นใจ และ จุดปกพร่องของนายทั้งหมด และชั้นได้สร้างมันให้มีชีวิตขึ้นมา
จัดการพวกมันให้หมด แต่ปล่อยเจ้าหนูนี่ไว้ก่อน
เหล่าผู้ร้ายเริ่มจัดการกับความทรงจำที่ดีของปีเตอร์
ไม่นะด็อค คุณสัญญาแล้วว่าคุณจะดูแลคนพวกนี้
อย่าทำซื่อน่าปีเตอร์ เราอยู่ในหัวของแก พวกนี้ไม่ใช่คนจริงๆ มันเป็นแค่ความจำในหัวแก
ลุงเบนถูกโจรยิงอีกครั้ง และด็อคอ็อกกำลังจัดการกับพ่อของเกวน
ลุงเบน! กัปตันสเตซี่!
กัปตันอะไรนะปีเตอร์…
กัปตัน..จอร์จ ไม่สิ จิม….จอนห์..พ่อของเกวนไง ทำไมเราจำเขาไม่ได้แล้ว เขาเป็นเหมือนพ่อเราเลยนะ…ไม่นั่นมันอีกคน ลุง…ต่างหากที่เลี่ยงเรามา..ลุง…ลุงชื่ออะไรนะ…
แก ไอ้อมนุษย์
การร้องไห้ขอร้องมันไม่มีประโยชน์แล้ว เศษซากของที่ล่มสลายไปจะต้องถูกทำลายเพื่อสร้างของใหม่ ไม่ต้องกังวล อีกไม่นานมันก็จะหายไปหมด และจะไม่มีปีเตอร์ ปาร์คเกอร์อีกต่อไป
งั้นผมคงมีโชค ที่นากจากการเป็นปีเตอร์ลัว ผมยังเป็น The Amazing Spider-man อยู่!
มา เรามาเจอกัน ผม คุณ สู้กันครั้งสุดท้าย ผู้ชนะได้ทั้งหมดไป
ไม่…นี่มันไม่ยุติธรรม!
อ็อคเตเวียส คุณได้โอกาสของคุณไปแล้ว ชีวิตของคุณถูกคุณทำลายไปเอง แล้วคุณพยายามขโมยชีวิตผม คุณยังจะมีหน้ามาพูดเรื่องความยุติธรรมอีกรึ หนีทำไม ไม่อยากเป็นฮีโร่แล้วรึ ฮีโร่เขาไม่หนีง่ายๆนะ
ไม่ชั้นไม่ได้หนี แค่จะไปตั้งตัว ตั้งหลักและจะกลับมาที่ดีกว่า
อย่าให้ผมขำน่า ดีกว่า คุณไม่เข้าใจคำว่า ดี หรอก พลังและความรับผิดชอบที่มาคู่กัน คุณไม่เข้าใจสักนิด ฟังผมไว้ แล้วคิดดีๆ
นึกสิ ตอนแรกที่คุณรู้ว่าผมยังอยู่ในนี้ คุณคิดอะไร
ชั้น…ต้อง..ทำลายแก
ใช่นั่นละ แต่สิ่งที่ถูกต้องมันคืออะไร สิ่งที่คนมีความรับผิดชอบปรกติเขาจะทำคืนอะไร นี่คือโอกาสของนายแล้วที่จะพิสูจน์ตัวเอง เป็นคนดีอย่างที่คุณพูดว่าอยากเป็นไง ทำให้ผมดูสิว่าคุณได้เรียนอะไรสัอย่างจากเวลาที่ใช้ร่างของผม ฮีโร่จริงๆเขาจะทำอย่างไร
คืนชีวิตแกรึ ใช่สิ ความรับผิดชอบ ชั้นต้องให้สิ่งที่โลกต้องการ และนั่นคือ
ฮีโร่ที่เหนือกว่าที่แกเคยเป็น
Superior Spider-man!
และชั้นนี่ละคือฮีโร่ที่โลกตอนนี้ต้องการ มาเรามาเจอกัน ชั้นรับคำท้าแก
อะไรกัน นี่คุณมองว่าตัวเองเป็นสไปเดอร์แมนจริงๆรึ อย่าบ้าน่า
ใช่ชั้นเป็นสไปเดอร์แมนที่ดีกว่าที่แกเคยเป็น ไม่มีใครควรจะได้เป็นมากกว่าชั้นแล้ว
คุณนี่มันหลุดโลกไปล้วจริงๆนะด็อค คนที่โดนแมงมุมรังสีกัดดิ ถึงจะสมควรใช้ชื่อ Spider-man!
หลุดโลก! แกรู้ไหมว่าตั้งแต่ชั้นเป็นสไปเดอร์แมนมา เมืองนี้การทำชั่วน้อยลง เพราะชั้น ทั้งเจ้าหน้าที่และผู้รักษากฏหมายต่างสนับสนุนและชื่นชอบชั้นอย่างที่แกไม่เคยรู้สึกมาก่อน
ดูอเวนเจอร์สิ อ็อค พราะคุณ พวกเขาเกือบไล่ผมออก ไม่มีใครไว้ใจผมอีกแล้ว! แม้แต่ประชาชนทั่วไป
ใช่สิใครจะกล้าเชื่อและไว้ใจ คนที่ซัดศัตรูจนปางตาย และคุณทำสิ่งที่ผมไม่มีวันจะทำ คุณฆ่าคน!
ใช่สิ เพราะแกมันเป็นเพื่อนบ้านที่แสนดีกับทุกๆคนนี่ คนขำขันอารมณ์ดี พยายามเหลือเกินให้ทุกๆคนชอบแก
แต่ดูสิการทำดีของแกมันได้อะไรตอบแทน
แกปล่อยวัลเจอร์ให้มันรอดกี่หน จนมันกลับใช้เด็กบริสุทธิ์เป็นอาวุธ เด็กๆนะ
แล้วดู Massacre คนที่แกปล่อยไป ทำให้คนตายไปอีกกว่าสามสิบคน รวมทั้งเพื่อนแก…
และเมื่อแกพยายามขัดขวางหนล่าสุด มันเกือบทำให้ชั้นช่วยชีวิตเด็กน้อยคนไข้ของ Cardiac ไม่ทัน
แม้แต่ตอนที่ชั้นพยายามจะช่วยคนแกยังพยายามขวางไว้..ทำไม!
ผม..ไม่ไว้ใจคุณ
แกพูดความจริงดีกว่า ชั้นรู้ว่าจริงๆแกคิดอะไร
ผม….กลัวคุณจะได้เครื่องนั้น…และจะเจอผม
พลังและความรับผิดชอบไงปีเตอร์ แต่แกมันเป็นห่วงตัวเองกว่าหนูน้อยนั่น แกไม่คู่ควรจะเป็นสไอเดอร์แมนอีกต่อไป แกเข้าใจแล้วใช่ไหม แกไม่มีคู่ควร แกไม่มีค่าอะไรสำหรับชั้นแล้ว….ไม่สิมีค่าน้อยกว่าศูนย์อีก
ไม่…ผมคือสไปเดอร์แมน..ผมรู้ว่าผมคือ…ปีเตอร์…ปาร์ค…ปาล์มเมอร์(อันนี้ฮาเพราะใน amazing Fantasy 15 สแตนลีได้เขียนนามสกุลผิดเป็น Palmer) ผม..จำไม่ได้….ผม…
มัน…หายไปแล้ว
และชั้น..
ได้เป็นอิสระ!!!
…